Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Ahuevo (1/2)


Couch Surfing..Δεν είχα ιδέα τι σημαίνει, περί τίνος πρόκειται, λογικό, αφού αγνοούσα την ύπαρξή του, λίγο μετά νόμιζα ότι αυτοί που το κάνουν λέγονται couch crashers, μικρή διαφορά ίσως, το ίδιο πράμα, είναι λοιπόν ομάδα στο διαδίκτυο από ανθρώπους που ταξιδεύουν από οπουδήποτε και στον εκάστοτε προορισμό τους θέλουν να φιλοξενηθούν στον καναπέ κάποιου κι άλλοι οι οποίοι έχουν δηλώσει πρόθυμοι να αναλάβουν τη φιλοξενία, η οποία πρσφέρει στον Καλό Σαμαρίτη την ευκαιρία να βάλει σπίτι του για λίγες μέρες, άλλες φάτσες άλλες γλώσσες κι άλλες νοοτροπίες, η επιλογή αποδοχής είναι στο χέρι του καναπούχου, χωρίς να αποκλείουμε βεβαίως και τη δυνατότητα ενός φλερτ, κάτι πικάντικου, κάνω την καλή μου πράξη αλλά ποτέ δεν ξέρεις, ο δαίμων της σάρκας παραμονεύει, έχω μια φίλη λοιπόν, τη Στερλίνα, μέλος, που δέχεται, ή δεχόταν, έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά, κόσμο, εγώ γνώρισα τρεις άντρες, τρία αρσενικά τέλος πάντων, που φιλοξενήθηκαν, ο πρώτος ήταν από το Ώστιν του Τέξας, ταινία ήθελε να κάνει, low budget, μου έδειξε και ένα videoclip που είχε κάνει για μια θεατρική/χορευτική ομάδα στη Νέα Υόρκη, έπαιζε με το slow motion, πολύ καλό ομολογουμένως, τουλάχιστον σαν εκτίμηση αδαούς αυτό έχω να πω, την πρωταγωνίστρια της ταινίας που θα έκανε την είχε βρει, μια Γαλλίδα, αλλά εντωμεταξύ είχε γνωρίσει μια άλλη, κι οι δυο από θεατρικές σχολές, πεθαίνουν μου είπε να γίνουν πρωταγωνίστριες, κι ήταν διχασμένος και δεν ήξερε τι να κάνει, μάλλον θα έπρεπε να κάνει σεξ και με την άλλη φαντάζομαι, ο δεύτερος ήταν ένας Ιταλός φωτογράφος, δε θυμάμαι πόλη, η Στερλίνα και η Ηλέκτρα τον έβαλαν να τις βγάζει φωτογραφίες, κυρίως η Ηλέκτρα, που έπρεπε εκείνη την περίοδο να ετοιμάσει το cv/dossier της και τις ήθελε πιο επαγγελματικές, κι ο τρίτος ήταν ένας Μεξικάνος φωτογράφος, ο οποίος μένει πιο νότια, στη Λυών, κι ο οποίος ήθελε μοντέλα, γυναίκες κατά προτίμηση, αλλά και τι να κάνει, χωρίς πληρωμή δεν τίθεται και θέμα επιλογής, μιας μικρής διαλογής ίσως, και μας έχει ενημερώσει επ' αυτού η Στερλίνα, εγώ συγκατοικώ με την Ηλέκτρα εκείνη την περίοδο, κι έχουμε πει από το μεσημέρι, ότι το βράδυ, Σάββατο, θα ερχόταν στο σπίτι μας, μαζί με το Μεξικάνο κάτοικο Λυών couch surfer της, Xavier το όνομά του, το θυμήθηκα, για να μας πει το project του και να μας βγάλει φωτογραφίες, ας έρθει το παλικάρι, κρασί είχαμε, όλα cool κι όλα για την τέχνη......

Η Ηλέκτρα έχει αρκετές φίλες λεσβίες, gay δηλαδή, μια άλλη κολλητή της μολονότι μια ζωή straight, είχε κάνει πρόσφατα σχέση με γυναίκα και κανείς δεν το περίμενε, κι αυτή μόλις είχε βγει από μια ταραχώδη σχέση με ένα Γάλλο, μαύρο, όταν το είχε εκμυστηρευτεί στη μάνα της λίγο να πάθει συγκοπή από την ταραχή της, αξεπέραστη η ντροπή μάλλον (μάνα ελληνικής κωμόπολης γαρ), τέλειωσαν όλα όμως όταν ο θυμωμένος Αφρικανός τη αρχική προελεύσει, όπως όλοι μας καθώς είδα σε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ για το DNA μας και τη μείξη των ανθρωπίνων ειδών κατά την εξέλιξή μας, πέρασε το κεφάλι της Ηλέκτρας μέσα από ένα παράθυρο, θρυμματίζοντας με αυτό το τζάμι, στο νοσοκομείο που έτρεχε την επομένη δεν ήξερε τι δικαιολογία να πει για το γυαλί που πήγε να αφαιρέσει από το αιμορραγούν αυτί της, πώς είχε βρεθεί γυαλί εκεί?, ποτέ δεν κάλεσε τους μπάτσους το αλάνι μας, είπε μια βλακεία ότι έπεσε με το ποδήλατο κι έσπασε ο καθρέφτης, λεσβίες λοιπόν στις παρέες της, κατέβηκε Αθήνα για Χριστούγεννα, ε βγήκανε, ε ήπιανε, γύρισε πίσω με σχέση, με την Kumiko, ένα κοριτσάκι 22 χρόνων από την Κρήτη, αλλά κάτοικος Αθηνών για ζωή, δουλειά και επιλογές, καταλαβαίνεις, και δηλώνει κι ερωτευμένη, με τα τηλέφωνα αυτά τα πολύωρα και μέχρι πρωίας, κι όποιος λέει once you go black you can never go back έχω να του πω ότι, φίλε, εμένα η συγκάτοικός μου τα είχε με έναν μαύρο και μετά έγινε λεσβία, κι έχουν αρχίσει τα ταξίδια της Kumiko στην πόλη του φωτός, ω κι αγαπιούνται τέλεια, για λίγο, για λίγες μέρες, και μετά ξανά τηλέφωνα, λιγότερα, άντε και λίγοι εκνευρισμοί και φωνές, φώναζε η δικιά μας για καταπάτηση ελευθερίας και καταπίεση, ελεύθερο πνεύμα ατίθασο, τελευταία φορά που η Κumiko ήταν εδώ είχαμε βγει για μαργαρίτες, ελαφρύτατες ευρωπαϊκές - δεν την άκουσα ποτέ, ήταν το ζεύγος, μια άλλη ελληνίδα λεσβία, μία άλλη straight?, κι εγώ, κι από κείνο το μαργαριτομάγαζο άρχισε το σύννεφο να φέρνει βροχή, Ηλέκτρα και Κumiko σε εκνευρισμό και αντισφαίριση κακιών, η σχέση είχε τελειώσει για την Ηλέκτρα, απλά η Κumiko δεν το ήξερε ακόμη, φύγαμε μουδιασμένοι, Σάββατο ήταν, εγώ και το ζεύγος έπρεπε να πάμε σπίτι, τσιμουδιά στο δρόμο, θα ερχόταν η Στερλίνα με έναν Μεξικάνο φωτογράφο να μας βγάλει φωτογραφίες υποτίθεται......

(to be concluded)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου